(Westland, 5 april 2025, nummer 490). De meeste mensen kunnen zich niet meer een digiloze wereld voorstellen, zonder internet of smartphone. Toch is er nog een behoorlijk percentage, veelal oudere, mensen die in dat vroegere universum leven. Die bijvoorbeeld nog alleen lineaire televisie kijken, bij wie je hét journaal alleen ‘s avonds om 8 uur kijkt.
Die groep wordt, hoe gênant ook, nog wel eens vergeten. Digiloos leven, bestaat dat nog?
Ineens niet meer!
Dat kwam deze week ter sprake in de gemeenteraad waar het ging om de Gemeentegids die tot voor enkele jaren bij alle Westlanders werd bezorgd. „En die nu ineens niet meer bestaat,” vroeg WV- politicus Peter Duijsens zich af.
Het leek wel afgesproken werk maar wethouder Anko Goudswaard kwam gelijk met de oplossing: een handzame flyer met daarop de belangrijkste gemeentelijke en sociale telefoonnummers. „Die ligt al bij de drukker!”
In feite was die informatie altijd de kern van die oude Gemeentegids. Niemand herinnert zich immers nog de mooie warme woorden van de burgemeester op pagina 3. Eveneens die paar oude foto’s van het Westland dat toen nog echt De Glazen Stad was.
Mini-mini-gids van één pagina
Opmerkelijk was wel de bijna unanimiteit in de gemeenteraad die een eventueel plannetje voor toch een nieuwe gemeentegids bijna verachtelijk terzijde schoof, dat niet meer van deze tijd noemde.
Alleen de LPF had nog nagedacht voor een uitgave met een hele kleine oplage maar dat bleek qua kosten bijna net zo duur als met een grote. Zelfs voor de ChristenUnie/SGP hoeft zo’n geprinte gids niet meer. Er werd ook gezegd dat je dan toch wel een kind of een buurman om hulp kunt vragen. De nieuwe mini-mini-gids van één pagina is binnenkort verkrijgbaar bij het gemeentehuis, bibliotheken en bij veel huisartsen.
Om half vier ’s nachts!
Het was maar een klein berichtje: een explosie in een barbecue bij een Hoekse woning. Een glazen gevel sneuvelde, de buitenmuur raakte zwart geblakerd, niemand hoefde naar het ziekenhuis. Één ding was wel opmerkelijk: Het gebeurde op een doordeweekse dag ‘s nachts om half vier in de tuin.
Iemand moet toch wel gedacht of misschien wel gevraagd hebben waarom je op dat tijdstip een worstje of een speklapje gaat braden? Bierke? Laatste rondje?
Campanologie
Elke dag is er wel weer wat te leren, zo stond deze week in de media dat campanologie de leer van beiaard -, speel- en kerklokken is. Dat er lieden zijn, zoals bijvoorbeeld Niels van der Giessen, die dat gelui(d) opnemen en in een database bewaren.
Dat campanoloog Niels dit weekend geluids- en video-opname maakt van de Heilige Machutuskerkklok in Monster. Ook andere Westlandse kerken komen aan de beurt. Alles wordt daarna opgeslagen in het Klokkenmuseum in Asten.
De grap bleek toch serieus
De meeste 1 aprilgrappen waren (weer) niet echt leuk maar het World Horti Center kwam toch met een nieuw themaplein: Van Veeteelt tot Vork. Er waren mensen die een demonstratie van brakende vegetariërs verwachtten. Dat het een grap was bleek al vanuit het persbericht dat in IKEA-stijl sprak van een ‘gehaktballenbak’. En een projectontwerper Prof. Dr. Jan van den Ham (!) uit Wageningen.
Maar het WHC maakte het nog erger door de als grap bedoelde actie een totaal andere swing te geven. „We wilden hiermee op speelse wijze laten zien hoe vanzelfsprekend vlees nog steeds in onze maatschappij is.”
Toen bleek de aprilknipoog ineens ook een serieuze boodschap te bevatten. Grote kans dat dat nieuwe themaplein er nog komt ook. Wel zonder gehaktballenbak, mag je hopen.
De rubriek ‘je suis rien’ is een boeketje columnpjes, vaak maar van één alinea. Een clin d’oeil naar mezelf en de samenleving. Een knipoogje, soms met serieuze ondertoon.
Gewoon een goeie zet van Duijsens en Goudswaard. Oudere mensen zonder internet en computer worden te vaak vergeten.
Campanologie bestaat, maar dat wist ik niet. De leer van beiaard-, speel- en kerkklokken. Een echt leuk weetje.
Onbegrijpelijk dat er serieuze bedrijven en instanties zijn die maar blijven geloven dat 1 aprilgrappen leuk zijn.